Şöyle uzun uzun oturup yazasım var bir sürü şeyi..
Hani hayatınız bir asır gibidir ama sanki siz bu asırı sadece bir kaç saat içinde yaşayıpta bitirmişsinizdir... Şuan öyle hissediyorum..
Dinlediğim, izlediğim, okuduğum, kızdığım, güldüğüm, sevmediğim,sevdiğim yaşadığım her şey o kadar kısacık bir zaman içine sıkışıp kalmış gibi..
O kısacık zamana oturup bir sigara yakardım belkide kullansaydım şimdi..
Nefes içimi kadar geçmiş..
Geride öyle çok insan öyle çok zamanlar bıraktım ki hepsi birer rüyadan ibaret gibi.. Uyumuşum uyanmışım bitivermişler.. Herşey gibi..
İnsan bazen özleyebiliyor işte.. Garip bir duygu.. Yazarken nasıl tarif edilir bilemiyorum..
Duygularım öyle karıştı kafam öyle bir dağıldı ki herşey uçup gidiverdi aslında..
Eskisi gibi değilim artık yazarken.. Özlemek gibi bir çok duygumu kapattığımı farkettim an itibari ile.. :) İteleyip kakalamakla olmuyor bu işler... Ondandır ya işte öyle ayrı gayrı uzaklarda olmamız..
Gerçi çokta önemli değil...
İnsan bildiği şeyleri mutlaka hatırlar elbetteki... Tıpkı bisiklet kullanmak gibi diymii... Evet :)
Yola çıkış amacımdan öyle anlamsız bir noktaya doğru yazma teşebbüsünde buluyorum ki sorma gitsin sevgili blog..
Tek söylemeye çabaladığım şey özledim demekti.. Bu kadar basit aslında..
Kıskanmakla eşit tutuyorum özlemi ben.. Ne alakası var der gibisin ama öyle çok alakası var ki.. İnsan sadece özlediklerini kıskanır, kıskandığı herkesi özler...
Onu senden uzaklaştıran özleten herşeyi kıskanır... Deli gibi hemde..
Onu benden koparan herşeyi herkesi çok kıskandığım doğrudur... Özlemimse öyle sonsuzluk semalarında dolanmakta..
Ben fazla bağlıyım sanırım sevdiğim herşeye.. Ayrılıkları sevmiyorum... Zaten veda da etmem hiç kimseye.. Edemiyorum..
Velhasıl sözün özü kimseden ayrı düşme.. Hayat bunu hiç yaşatmasın..
İnanmak lazım belkide.. İnanmak..
Gece bitiyor... Ben gidiyorum..
Huzurlu güzel bir gece diliyorum..
Salıcakla kal... Görüşücez yine..
