Gün ‘ aydın ....

Günaydın en sevdiğim blogum.. 

Günaydın en sevdiğim masam..

Günaydın erguvanlarım.. 

Günaydın palmiyecikler..

Günaydın minik bulutçuklar..

Günaydın güneş..

Günaydın canım kalemlerim..

Günaydın, sanada günaydın küçük sinek..

Sizlere de günaydın... 

Günaydın..

Gün’aydı mı gerçekten? 

Uzak Durun !

Bezdim galiba.. 

Kendimi anlatmaktan, dinlemekten.. 

İnsanların etrafında dönüp duran ben olmalıymışım gibi davranmalarından.. 

Gel diyince gel git diyince git..

Bu kadar kolay nasıl oluyor, nasıl başarabiliyorlar.. 

Banada öğretin lütfen.. 

Kötü bir öğrenciyimdir ama inanın çabuk öğrenirim.. 

Not tutmasını hep iyi bildim..

Birazını bilsem azıcık küçücük bir kırıntı, kimse etrafımda pervane olmasın ama beni kuklaları sanmalarınıda engelleyecek kadarına yeter..

Ne zaman öğreneceğim, insanlara şans vermemeyi.. 

Neyse ki hala nefes alıyorsam, öğrenmek içinde vaktim var demektir... 

... Sağlıcakla 

Birini gerçekten sevmek

Mutlu yaşlar

Bugün benim.

Doğum günleri aslında sahiplik duygusunu yaşayabildiğiniz bişey. Sanki aynı günde belki aynı saatte dünyaya geldiğiniz bir çok kişi var. 

Evet bunu düşündüğünüzde bugün sadece benim değil. Ama şu an bu manzarada şimdiki anımda benim.. 

Hep hüzünlü olurum bugün.. 

Yine hüzünlüyüm ama yalnız değilim. 

Ben ve yakamoz, o ve ben varım.. 

Yanan ateş ve dalgaların sesi eşliğindeyim.. 

Beklediklerim ama gelmeyeceklerini bildiklerim var her zaman olduğu gibi. 

Üşüdüm ... 

Ama hep olduğu gibi yine unutucam bugünü.. 

Belki bir gün.. 

Doğum günüm kutlu olsun...

Ağustos’oğuğu

Benim ayım buralar .. 

Geliyor yine koşa koşa.. 

Zamanın acımasızlığında saçma sapan doldurduğum her gün eskisinden daha çok acıtıyor galiba.. 

Gülüyorsun mesela bi bakıyorsun sonu bir damla göz yaşı.. 

Ağlarken bi bakıyorsun dümdüz bir hayatın içindesin.. 

Ne tuhaf her şey !

Gereğinden fazla mı duygusal oldum, yoksa oldum olası böylemiydi hamurum.. 

Artık anımsayamıyorum..

Öyle ters öyle kötü bir dönemdem geçiyorum ki her şey beni sınar gibi yine. Hayatımda geçebildiğim tek bir sınavım oldu diğer hepsinden çaktım.. 

Hay aksi desene gene çok eğleneceğim.. 

Unuttuğumu düşündüğüm, (unutmayız kimse unutmaz) hayır sindirdiğimi sandığım her kırgınlık her küslük hepsi burnumun dibinde musluğu açmamı beklerlermiş meğerse.. 

Musluğu açmayın artık.. 

Yapmayın yani kalp bu kırıldı mı düzelmiyor ki....

Yama tutmuyor meret kabuğu küçücük bir tırnak hamlesi.. Ne diyeyim ki, buralardayım merak edersen Ay hilal iken göz kırparsın görmesemde hissederim, gerçekten...

Şimdi sağlıcakla kal sevgili blog sen gene de sevme beni olsun...