Başlık Hep Zor

Merhaba…

Çok tuhaf bir durum, ara sıra eski yazılarımdan birini açıp okuyorum ve duygu değişimlerime gülmeden edemiyorum..

İnsanoğluyuz her günümüz ve saatimiz birebirinden farklı bu bloğu açan kişiyle şimdi ki bende çok farklı..

Zaman içerisinde o enerjimi yitirdiğimi fark ettim.. İnsanlara olan güvenimi bırakmışım. Bir çuval dolusu hayal kırıkları toplamışım..

Yaşam koşullarımız gitgide dibe vurmakta.. Çalışmaktan yılmış insanların iki yüzlülüklerin bıkmış durumdayım..

Hala yalnızım… Bundan rahatsız mıyım? Galiba değilim… Bir daha ne zaman birine güvenip yalnızlık alanıma girmesine izin verir bilmiyorum ama bildiğim tek şey artık yersiz hayal yok…

Ülkeyi terk etmek istiyorum.. Bu insanlardan, bu yaşam koşullarından… Yeni bir başlangıç belkide…

Başka bir ülke, başka bir şehir, başka kültürler… Bambaşka insanlar…

Yoruldum…

Yeni şeylere adım atamayacak kadar hevesim ve enerjimin tüketilmiş olmasından muzdaribim… Buna izin vermiş olan kendime çok öfkeliyim..

Kendime ayırdığım zamanların azaldığını, daha çabuk yorulduğumu fark ettim.. Aynı anda her şeyi yapabilen ben gitmiş ağır düşünen daha sakin kalmak isteyen biri olmuşum..

Kendimi hep çok sevdim diyebilecek biri değilim aslında ama kendimle olmayı ona iyi bakmayı istiyorum artık…

Hayat tek, bugün tek… Başka bir yaşamım daha olmayacak.. Varsın bencilce davranıp en bencil insan ben olayım..

Başaklarının ceplerini doldurabilmek için hayatımı hiçe saymaktan yoruldum.. Bunu hepimiz hak ediyoruz…

Geri bırakıp kendi yolumuzda kendimizle olmayı, hak ediyoruz..

Kim bilir bir sonraki yazımı başka bir yerden başka bir bakış açısıyla paylaşırım..

Daha çok neşeli, daha umutlu bir ben olarak gelirim..

Kim bilir…

Mutlu bir günde kalın, sağlıcakla kalın….

Duşta Ağlayanlar Kulübü

Hey selam, 

Bir kaç damla gözyaşı bırakmaya geldim kabul edersen eğer.. 

Kaç kişiyiz güçlü görünüp dimdik ayakta duran, geride bırakmış her şeye rağmen mutlu görünen kaç kişiyiz? 

Adını anmadığınız konuşmadığınız bu yüzden herkesin ‘nasılda iyi artık’ demeleri için olduğunuzdan bambaşka duran kaç kişiyi? 

Söylenenize… 

Duşta ağlayanlar olarak içindeki acıyı yaşan kimler var? Ben öyleyim mesala.. 

Hayatım düzene girip mutlu olacağımı umut etmekten bıktım ben..  Umut tam bir saçmalık.. Yaşasın realistlik.. Hayatıma sürekli yeni bir şeyler ekleyeme çalışıyorum sürekli bir değişim halindeydim mental olarak insan olarak iyi olmak için ama çokta etkili olmuyor.. 

Bu da olmaz gelmez başıma dediğim her şey bir bir geldi.. Yoruldum gerçekten duş duvarlarına haykırmaktan asla yanıt bulamamaktan çok yoruldum.. Kırılmadık yerim kalmadı… 

Üzülmek, ağlamak benim işim çok net.. :) 

Duşta ağlayanlat kulübüme katılmak isteyen kaç kişiyiz? Ben başı çekiyorum malumunuz ee hayırlı oldun o zaman…

Özür Dilerim...

Hey…

İlahi adalete inanır mısınız? Ben inanmam aslında..

Ne boktandır ki inanmadığım hatta inandığım her şey bu hayatta tersine işlediği için zorla burnuma sokuyor inanmam için..

Ben de işledi ilahi adalet..

Bile isteye yapmasam da insan içten bir ah alıyorsa eğer 10 sende 100 senede geçse o ah gelip sende işliyor..

Ben numunelik bir tip olduğumdan çekiyorum zaten.. Gökten tek taş düşse benim başıma düşeceği tezimin de hala arkasındayım..

İçin rahat olsun, 10 sene beklemen gerekti ama ilahi adaletin yerini buldu..

Umarım azad edersin artık beni..  Aksi durumda canımı da istediğini düşünmeye başlayacağım..

İtirafım bu kadardı..

Hiç kimsenin okumadığını biliyorum ama artık söylemem yazmam bir şey yapmam lazım, ağırlığıyla yaşayamıyorum.. Görürsün okursun belki, belki... Kötü değilim ben ama sen bilirsin yine de tabi...

Çok zormuş geride bırakmak, çok zor.

Özür Dilerim..

Neyi tercih ettiğinizi ve neye tercih edildiğinizi unutmayın...

 

Merhaba tatlım, selam olsun…

Gene dert gene elem keder var. :)

Hayır bir gün de seni şaşırtıp mutluluğum için buraya gelmeyi inan bende çok istiyorum ama olmuyor, olmuyor işte izin vermiyorlar..  :)

Eskiden burada yazmak bana çoook iyi gelirdi ama artık kesmiyor yapamıyorum.. Ne okumak ne yazmak ne gezip tozmakta yetmiyor..

Bende düşünmeden deli gibi spor yapıyorum en azından o birkaç saat çektiğim acıya odaklanıp sıfır düşünme potansiyeline kavuşuyorum. Pandemi döneminde 7 kilo alıp şuan 8 kilo vermiş olmamı tesellisi olarak görüyorum.  Korkuyorum bunu da tüketmekten iyi gelen tek şeyi de elimden kaybetmekten..

Günde o birkaç saat uzaklaşabilmek kafamın içindekileri susturabilmek bile bir mucize şu sıralar..

Hayatım ne yöne doğru kayıyor oturup öylece bekliyorum.. Her şeyi o kadar akışına bıraktım ki döviz tavan yapmış, asgari ücret  4.250TL olmuş, aldığım alt coin batışa geçmiş gram tasalanmıyorum.. Belki de 2020 de fazla mutluluk yaşayıp çoğunu tükettiğimden 2021 ‘i bok gibi geçirmiş onun acısını çıkartmışımdır bilemiyorum.

Heyecanım hevesim kalmadı galiba nötr de olamıyorum.. Artık her şey negatif hep bir eksilerde..

Evrene pozitif mesaj iletin diyen arkadaşlara sesleniyorum, benim ilettiğim mesajlar acaba uzay boşluğunda falan mı takılı kaldı ki bir türlü dönmediler? Olur, oldu bu sefer dediğim her şey yan yan ilerleyerek çatlaklardan sızıp yerin dibini boyladı..

Neyse, yaşam varsa umutta vardı diymi.. Benim olan bana gelecektir olumlamasıyla çoook içten (yersen) pozitif enerjimizi fişekleyelim… :)

Gene dert, elem keder işte buralar bildiğin gibi..

Eleminden, kederinden sever gözlerinden öperim canım…

Sağlıcakla Kal..

(Dünün motto sözünü konuya başlık olarak çakıp sabitliyorum efenim..)

KENDİME HATIRLATMADIR!

 

Birini sevmek demek yalansız olmak huzuru bulup onunla mutlu olmaktır..

Son 1 senede duymadığın kadar yalan, dökmediğin gözyaşı kalmadı..

10 sene öncede bunlara şahit oldun hala devam ettiriyorsun bu döngüyü..

Bu kadar yıl sonra böyle bir yanlışa düşüp gardını düşürmense sadece dağılmana sebep oldu..

TOPARLAN!

Duygusal anlamda çabuk çöküyorsun unutma ! Ama arkanı dönüp gittiğinde geriye bakmayacağını iyi biliyorsun..  bu yüzden kolayla pes etmezsin biliyorum.. Korkma bırak o kaybesin sen kaybetmedin..

Sen babanı bile geri de bırakıp silmiş birisin kendine gel ve kalk…

Geçmişi geçmişte, yarını da düşünmeden yaşamaya devam et!  Sen böylesin hatırla!

Hislerine güvenme.. Öyle bir şey yok.. Canını yakanı yak kavur, öfkeni kibrini saç yine etrafına..

Kimse sevilmeyi, umursanmayı hak etmiyor..

Kalbini dondur..

Gelene kabul, gidene kapı göster…

Sevme, güvenme, inanma.. Üçü de yalan, insanlar sevmeyi bilmez güvenemezsin inancını kırarlar..

Kimsenin seni değersiz hissettirmesine izin verme..

Sadece kendin varsın unutma. Tek güvenmen gereken sensin!