Kelimelerim düğümlendi boğazımda ..
Bu sefer kaybetme korkusu düştü içime..
Elden ne gelir ki.. Elimden ne gelir ki..
Bazen öylece bakıp ağlayamamak ne zordur hep omuzunu ıslattığın bir omuzun karşısında..
Erken evlenenlere kızmayacağım artık.. Erkenden ebevyn olmalarınada kızmayacağım..
En güzelini yapıyorlar..
Evlatları belki bunu hiçbir zaman anlamayacaklar ama güzel onlar için.. Çok daha güzel..
Hayatı pamuk ipliğine bağlı yaşıyorum istemsiz..
Ama mevzu ben değilim..
Keşke öyle olsa.. Bazen keşke...
kaybetmek korkusu..kaybetmekten daha elem vericidir..daha ızdıraplı..çünkü bildiği şeyden korkmaz insan..bilmediği şey,onu öldürebilir bile..keşke evet keşke bazen tek sorun biz olsak..iplik olsa..pamuk olsa.. ben de erkenden evlenmeyenlere ve geç çocuk yapanlara kızıyorum..hayatı daha geç anlıyorlar..anlıyoruz..epeyce geç kalarak.belki öğrenme yaşını saatte bilmem kaç ışık yılı hızla geçmiş olarak...
YanıtlaSilinsan ,bir düğümü paylaşabilir mi..
evet.
Bi çok kayıplar yaşaşıyoruz hayatta.. Bazılarını kaldırmak kolay ama bazıları ömür boyu bir doğum lekesi gibi taşınacak.. Sayılırıd işte insan hayatında bazen sarıyor işte o korku ya olursa ?
Silİşte o olursalar daha beter işte .. Çok beter..