Sustum....

Bir hafta daha bitti.. 

Günler 'akan su misali' hızla geçip gidiyor.. Farkında olarak yaşamaya çalışırım çoğu zaman ama şu sıralar daha bi farkında yaşıyorum galiba.. Daha çok soruyorum kendime 'kimim' 'ne için yaşıyorum' diye.. Anlamsız bir yaşamı kürekliyorum.. Amaçsız yaşayan varmıdır benim gibi başka.. (Uzun zamandır böyle yaşıyorum ben) Bir kişi tanıyorum sanırım.. Hayatıma bir o kadar uzak ama bir o kadar da yakın duran.. Elbet yine kesişir birgün yollarımız.. Özlediğim sohbetimize...

Neyse..

Zamanı durduramıyorum.. Hızla akıyor ve her geçen gün yaşayamadıklarıma hayıflanıyorum.. Yapmak istediklerimi ağırdan almış olmam benim kaybım.. Henüz yapamadıklarımsa büyük pişmanlıklarım olacak.. 

Bi yerden başlamalı.. Mutlaka hemde..............................