26 Şubat Tekerrür.. "Ölmüş"

Ölmüş..

Ne tuhaf bir kelime bu.. “Ölmüş”

-mişli geçmiş zaman kullanınca özellikle..

Yokmuş, gitmiş..

Uzaklığı daha çok dayıyor insanın burnuna.. Yanında olmadığından –müş –miş –muş diyoruz..

“Öldü, gitti, yok..

Ne kadar kulağa doğu olası geliyor bu kelimeler oysaki..

Ama hayat bazen inatlar, bir avuç kendini bilmez bencillikler yüzüne mahvolup gidiyor işte..

Kinci olmayın, zayıf olmayın, kulak asmamayı öğrenin bazı şeylere.. Üzülürüm diye düşünmeyin mesela.. Siz üzülün ama başkasını üzmeyin..

Ben gibi olmayın..

Hayatımda üzülebileceğim çok insan var.

Sevgili, babaannem de onlardan idi..

Geçen sene görmüştüm onu hasta yatağında..

Tanımamıştı..

Yaşlıydı, güçlükle nefes alıyordu.. Hayatın son demlerini yorgun vücuduyla karşılıyordu..

Sarıldım, öptüm.. Bolca ağladım..

Geride ne bıraktı bana derseniz, ismimi bıraktı.. Bölük pörçük anılar var zihnimde..

Gülümsemesi var..

Gözlerinden akan yaşlar..

İki aile büyüğümü de böyle yitirdim ben..

Biri bana doğru sevinçle, özlemle gelirken gitti uzaklarda, biride burnumun dibindeyken uğramaya korkarak kaybettim yine uzaklarda..

Dejavu bu olsa gerek..

Tarih gene aynı : 26 ŞUBAT !

Anneannem bundan 15 sene önce 26 Şubatta öldü..

Ondan 15 sene sonra babaannem 26 Şubatta gözlerini yumdu..

Gerçek olmayacak kadar tuhaf içimdekiler..

Boş gözlerle sadece izliyorum..

Hayatta belki çok üzdüm, ama bil ki sevdim..

Yolun aydınlık olsun Babaannem..

Rabbimin merhameti sevgisi hep sizinle olsun..

Sizleri seven bir Tuba..

Onlar İnsandı, Biz İnsanoğlu !!

Hayat öyle zor ki; diye başlamak istedim cümleme ama öyle zor zamanlar yaşayan insanlara haksızlık edeceğimi düşündüm yazdıktan sonra..

Günlerden tek kelime yazmıyorum bu sayfaya.. Gelip uzun uzun inceleyip kapatıyorum tekrar..

Son bi kaç gündür haberlerde, yolda, sosyal medyayada gündemimiz aynı, güzeller güzeli Özgecan..

İnsanlık dışı demeye dilim varmıyor.. Hayvanda diyemiyorum böyle bir vahşete hayvanlara haksızlık etmek olur bu..

Öyle çok denecek cümleler, kelimeler var ki kalbimden klavyeme düşmüyor bir türlü.. 

Bende bir kadınım, dışarıda adım atarken arkamdan gelen ayak sesleriyle gardını hep elimde tuttarak yürürüm.. Gece dışarı çıkıp eğlenmek kendi arabamla bile olsa trafikte bile  buna maruz kalıyorum.. 

Ne üzücü ne kırıcıdır ki bu insanlarıda birer anne doğurmuş, büyütmüş.. Belki hayırlı evlat olsun diye çabalamış.. Hangi anne evladının hem cinsine bu nedenli insan ötesi bir vahşeti yapmasını isterki?

Düşünüyorum, bu kadar soğukkanlıca su gibi bir genç kıza bunu nasıl yapabildi? 

Bu kadar kolaymıdır bir canı almak? 

Bu kadar kolaymı bir inanın şahsına sahip olmayı kendine HAK bulmak!!

Yazık Türkiye'de KADIN OLMAK demek erkek ırkının sahip olabileceği bir meta olarak görülüyor..

Eteği kısadır, dudağında ruj vardır, topukulu giymiştir, saçı açıktır.. Belli ki kuyruk sallamıştır.. 

Peki ya siz?

Sizin hastalıklı sadece uçkurunuzu düşünen kuyruk acınız?

Bir bayan olarak dünyaya gelmek Dünyanın bir çok yerinde bir ayrıcalıkken burada ne yazıkki 1-0 yenik gelmek demektir.. 
Gözlerinizi açtığınız andan itibaren hayat güzeldir, hayatı bir pisliğe çeviren ise bu tip zihniyetli beyinlerdir..
Cem Yılmaz'ın dediği gibi; Beyni yok fikri var..
Olan fikirde nerden geliyor gayet açık..

Denecek kelime çok lakin benim diyecek bunları kabullenecek gücüm yok.. 
Kendi ülkemde kendi insanlarımın birbirlerini yapabildiklerini gördükçe inancımı yitirmeden durabilmek çok güç..
İnsana, insan değeri verilemeyen bir KADIN olarak; YASTAYIM!!!  Ölen insanlık için...

Bu fotoğraf bir UTANÇ tablosudur.. Özgecan'ımıza bir erkek eli daha değmesin diye kadınlar omuzladı tabutunu.  Utanmalıyız, UTANMALISINIZ. !

#sendeanlat
#OzgecanAslan
#insanolmak

Kaçın.. !

Bir zamanlar yakın birinin sesi, bir zaman sonra yabancı bir sese dönüşür..
Hayata 2-0 yenik başlamak kadar zordur o yabancının sesini anımsamak..
Bekledikçe değişir o ses.. Silinik ve cılızdır..
Duymaya görsün yılların yabancılaştırdığı o sesi kulaklarınız, nefesinin sesi kadar tanıdıktır..
Hayatta yediğiniz goller çoğalmaktadır..

HEPSİİİ AYNI..

Yorum Sizde..

Güzel Yıllar ;)

Saat 00.00 gösteriyor bu cümleleri yazarken.. 

Her Bitiş bir yenik düşüş değil başlangıçmış.. 

Bir kez denedim olmadı, demekki hayatta her bitiş bir başlangıç değilmiş.. 

Her bitiş hep bir bitişmiş.. 

Yeni başlangıçlara gebe olan arzularımız.. Hayat hep sil baştan zaten.. 

Neyse, neyse efendim.. 

Biz genede umut etmeye devam edelim.. Ne olsa umutsuz bir hayat lâl ve ama olmaktır.. 

Hayatta herşey gönlünüzce olsun.. 

Gidenleri unutun gelenlere kapı açın ben öyle yapıcam..

^_^

Öhü Öhüüü .

Kış başladı..

İşyerimin taşınmış bulunduğu Ulucak semtinede öyle bir sert gelmiş durumda ki hasta olmamak elde değil diymiii yaa.. :)

Geçen sene hayatımda ilk kez hasta olmadan geçirdim.. Bu sene ise açılısı bi kaç gün önce yaptım..

Üstelik işkolik bir insan olan ben rapor aldum.. Durum vahim.. :)

Doktor soğuk algınlığı dedi ölmücekmişim.. Oh içim ferahladı bee :P fekat öksürmek ve ses tonumdaki ciddi değişim beni ben olmaktan çıkarıp başka biri yaptı..

Ortalama 1 sene olacak neredeyse doktor yolları aşındırmadığım.. Kendimi ihmal ediyorum senide ihmal ettim ey blogum.. 

Kızma bana tüm vaktimi gereksiz şeylerle doldurup dışardan soyutlayarak yaşıyorum.. Evimdeki netimden de olduğum için kısa bir süredir bu sebepten ötürüde uzaklardaydım..

Hoş dün emektar bilgisayarımda küçük bir süpriz yaptı, çalışmıyor.. Olacak iş mi be arkadaş dedim ağız tadıyla şöyle güzel bi film izlesem ne olurdu sanki.. Reva mı bu yazık bana :)

Tamircilerinde paraya ihtiyacı var nede olsa arada şart bakım ne yapalım kısmet işte..

Masamdan şahane manzaralar alıyorum her gün zihnime.. Aylardır elime almadığım makineme inat edercesine hemde.. 

Sırt çantamı takıp nereye gitsem diyorum.. Uzun bir liste çıkıyor ama adım atamıyorum.. Keyfim yok kahyamda kayıp.. İzinede yollamadım onları nereye kaybolup gittiler bilmiyorum..

Etrafımdaki herkes gibi onlarda gitti.. Sepil sepil dökülmek demek böyle bir şeymiş kardeşim..

En komiği şuan bu kelimleri yazarken imleçte kayboldup gitti.. Nerdesin imleç sende mi, sende mi bıraktın beni..

Hayatıma getiremediğim şu yeniliklerim bir türlü hayata geçemiyor.. Geçemedikleri için hayat çok sıkıcı geliyor.. Sinirlerim hiç olmadığı kadar tepemde dolanıyorlar.. Çenemi tutamıyorum son zamanlarda..

Çenem düşük dedim ama gururum sağolsun bazı şeyleri konuşmama izin verse kırılmış kalpleri azda olsa onarıcam ama nerdeee sevgili kardeşim nerdee o çenesi düşüklük pat diye gidiveriyo o vakitlerde..

Buraya ziyaretçilerimde azalmış zaten.. Ne twiter ne facebook nede instagramı faal kullanabiliyorum.. Herkesi öyle çok ihmal edip kapandım ki kendime acımaya başladım.. Yani ben olsam bana acırdım zaten...

Öyle sevgili kardeşim.. Bu aralar havalar hep böyle işte.. Azıcık öksürük, biraz sigara dumanı bi miktar gurur var.. Buralar çok sakin..

Senin buralarda öyle galiba.. İşler mi kesat ne.. Yaşlandık mı yoksa ikimizde..

Evet yaşlandıkça huysuz biri olmaya başladım... Rabbim sen sonumu iyi et yeter.. Amin efenim... :)

Ee o vakit, Salıcakla kalın... 

Not: Fotoğrafta eklim alışkanlık oldu iyice.. Aa birde imlecim bana geri döndüü hadi gidenler sizde dönün eşeklik ettim :) Arkada Sezen Aksu gelsin hoş bi tını :) Şarkıyıda siz seçin hadi bakalım...