Kendimi anlamıyorum..
Kendi kendime eziyet ediyorum, kendimi küçük düşürücü anlara bırakıp sonra da ağlamama anlam veremiyorum..
Denememiş olmamak için değer miydi böyle şeylere.. Değer miydi kendime olan öz saygımı bir parça daha koparıp atmaya..
Miğdem bulanıyor, hayat öyle boktan bi yer ki terk edip gidesim var hayatın olmadığı bir yerlere.. İnsansız olan.. Var mı öyle bi yer?
Sen nereye kafan oraya, hayat zaten gözünün ucunda.. Her yerde insanlar var.. Çoklar..
Berbat bir sabah, gözümden akan uyku emin olabilirsin, yersen..
Bol yağmurlu günler blokçum..
Hayat hakkında bende seninle aynı şeyleri düşünüyorum galiba terk edildim. koskoca bir blog yazmanın arkasından arkamızda kalanlar https://neguzelask.blogspot.com/
YanıtlaSilMerhaba.. Soğuk bir İzmir sabahı izmir için aşırı soğuk bir sabahtan günaydın..
SilTerk edilmenin ardından ziyade hayata, insanların umursamazlıklarına hep senden isteyip asla vermemelerine galiba isyanım.. Terk edilmenin sızısı zamanla eriyip gidecek.. Elinde kalan insanların nasıl acımasız olabildiklerinin buruk farkındalığı kalacak.. Ben sanırım bunu yaşıyorum son yıllarda.. Güvenmemek, üzülmemek lazım aslında ama yapamıyorum.. İnsan olan bizim gibi yapar galiba..
Üzülür, Sitem eder, değer verir.. Yeniden güveniriz..
Yapacak bir şey yok dünya bile değişiyorken insanların değişimlerini nasıl değiştirebileceğiz ki..
Sağlıcakla kal..
Ve zamana güven...
Ne kadar güzel de anlattınız Tuba Atamer, Ahh o umursamamazlık yok mu???? Bir tek bize uğramıyor. Çok isterdim umursamamayı, rahat olmayı, gamsız olmayı... Bunlar da insanlığın diğer tarafı ama asla olamıyoruz maalesef. Değer vermenin önemi kalmamış. Nasıl olsa beni seviyor, bensiz yapamaz, alışmış zaten"leri o kadar vermişiz ki ellerine.... Ben artık şunu anladım; (geç oldu ama kırkından sonra her şeyi anlayabiliyorsun) değer verdiğim zaman ben "değersizleşiyormuşum".. Aslında hayattayken sevdiğinizi söyleyebilin sevdikleriniz bilsin diye bas bas söyleniyor ama sanırım öldükten sonra geliriz belki akıllarına... Sevgiler...
SilMerhaba,
SilSen genede umursa, güven, sevdiğini söyle.. Bizim tohumumuz bu içimizden geldiği gibi yaşıyoruz.. Sonunda üzülen biziz belki ama en azından istediğimizi yaşıyoruz.. Kırılıp dökülenlerimiz bize ders hiç bir zaman olmayacak buyuz biz çünkü.. Yaşadığımız şu kötü günlere kıyasla hayat kısa yarın ne olacağı belirsiz keşke demektense varsın üzülelim bizim yaşamaktan anlaşıyımız bu galiba..
Sağlıcakla kal uğra ara ara :)
Bir yeri güzel yapan oranın insanıdır. Sizi mutsuz eden insanları, değer vermeyen insanları dışarıda bırakmak gerekir hayatta. Bu arada uzun soluklu bir bloğa rastlamak güzel.
YanıtlaSilÇok çok özrü dilerim yorumunuzu yeni fark ettim.. Haklsınız ne yazık ki söylemek kadar yapması zor oluyor.. Eskiden kolay olan bugünler zor cidden.. Ama istemek yolun yarısı demek demişler ya o misa sanırım bunu yapmayı istiyorum ve adımlarıma geçtim.
SilTeşekkürler yorumunuz için..