I Know - Irma

Sadece nötr bir durumda oturup öylece bir yeri seyretmek istiyorum. Sıfır düşünce, sıfır istekle...
Şuan öylece bakıyorum pencereden dışarıya. Bu seferki isteğim çok farklı. Oluşumu da...
Karanlık istiyorum.. Katran karası olsun..

Bir yudum mutluluk :)

Bilmiyorum.. Bilmiyorlar.. Bilmiyor.
Neleri biliyorum ki. 
Bildiğim dostlarımın değerliliği. Geçirilien güzel bir hafta sonu, yapılan güzel bir muhabbet.. 
Mutlu ailelerinin olduğuna şahit olmak umut verici.. :)
Çokta körelmemişiz. 
Allah bir ömür mutluluk versin.
Günaydın... :))

ERTELEMEYİN HAYATINIZI

Henüz 20li yaşlarındayım ve her geçen gün daha çok yorgun oluyorum. Saatlerce yaptığım alışverişler, geziler, yürüyüşler bu kadar yormazdı beni. Yaşlanıyorum. 

Her geçen saatte ve dakikalarda bomboş yaşıyor gibiyim. Üstüne üstelikte YAŞLANIYORUM.

Beni üzense belli bir noktaya geldiğinizde deyimi yerindeyse "standart yaşam" ı devam ettirmek. Hiç bir şey katmadan, yarım kalmış işleri bitirmeden yaşamak. İstekler için hep sonra diyerek geçip gitmek. Çok talihsizlik.

Doğarsınız, ilk sözcükler, ilk diş, ilk adımlar... Okula başlar uzun bir eğitim süreci startını verirsiniz.. Dersler, ödevler, her sabah binbir zorlukla uyanıp okulda olabilmek için bir telaş içinde devam eder.. 

Büyürsünüz. Bu telaş hiç bitmez. 

Üniversite biter. Gerçi daha bitmeden endişe başlar. Ya iyi bir iş olmazsa?

Bir şekilde onuda bulursunuz. Yavaş yavaş  birikiminiz olur. Yapmak zorundasınız çünkü. Böyle tembihlendiniz, böyle öğrendiniz... Olması gerekendir.

Bencilce

Hergün yeni bir düşünceyle uyanırız. Her sabah yeni bir adım, yeni bir gün, yeni umutlar.. 

Umut etmeyi kestim. 

Umudu olmayan insan yaşamıyordur diyen ben, yaptım bunu. 

Tek umudum var sadece "kendim" bu hayat benim ve sadece kendim için yaşıyorum. (Yaşayan insan ben)

Bencil olmak gerek. 

Bugün bencillik yapıyorum. Bugünden sonraki her gün içinde.. (Aşırıya kaçmadan. Hatta aşırıya kaçarak. keyif benim, hayatta benim. Dimi.)

Beni sadece ben düşünüyorum. 

Kendinizi düşündüğünüz kadar kimse sizi düşünüpte değer vermez.

Kendinize "HAK ETTİĞİNİZ" değeri verin.

Bugün kendime bunun sözünü verdim. Eskiye dönmek imkansız bir hayal ancak yenisini yaratabilmek benim elimde.

Hadi bencilce davranın bugün.

Sadece "kendin(iz)" için bencilce bir şeyler yap(ın)!

BEN KENDİMİ SEVİYORUM.

Günaydın günüm...

Kendime inanmak bazen çok güç. Beni bu denli dengesizleştiren nedir? Hala çözemedim...

Günaydın.. Günaydın günüm...

Uzun uzun unutmalıyım..

Esen rüzgarla uzun uzun düşünmek istiyorum.. Arkada çalan hoş bir melodi eşliğinde.. Uzun bir sessizlikle.. Tek başıma..

Neyi düşünmeli, neyi düşünmekten vazgeçmeliyim.. Öncelikle kararına varmalıyım.. 

Kararına vardıklarımı tekrar önüme sermemeliyim. Önce bunu yapabilemeyi öğrenmeliyim..

Kendimi suçladığımı düşünüyor dostlarım, bilmiyorlar ki tam tersi olduğunu.. 

Suçlamıyorum  kendimi.. 

Sadece üzülüyorum, acıyorum kendime.. Ve çok kızıyorum bu tavrıma..

Kızmalıyım, kendime acımayı sona erdirmeli "hak edilmiş" olduğunu kabullenip kararına bağlamalıyım.. 

İyi olmak için sebepler bulmalıyım.. 

Uzun uzun bunu düşünmeliyim.. Uzun uzun unutmalıyım..