Şimdi kelebeğin öleceğine mi üzüleyim yoksa seni aklıma tekrar soktuğuna mı bilemedim ?

 

Bir kelebeğin ömrü kadar kısaydı sevdalarımız. Ne sen bunun farkındaydın, ne de ben..

- Değerini bilemedik.

Artık ne zaman bir kelebek görsem sen geliyorsun aklıma. Şimdi kelebeğin öleceğine mi üzüleyim yoksa seni aklıma tekrar soktuğuna mı bilemedim ?

Uğur KİŞİN

 

 

Başlık mı? Ben başlık kullanmam..

Düşünüyorum.. Düşünüyorum.. Düşünüyorum.. Ve düşünüyorum..
Sonunda ne mi oluyor.. Yine HİÇ.. 
Düşünüyorum ve düşüyorum..
Hepsi bu kadar..
Mutlu sabahlar...

Viola De Lesseps, Shakespeare in Love

Sen benimdin, rüyanın görkemiyle doldum. 
Ben rüyada sultandım, uyanınca hiç oldum. 

(Viola De Lesseps, Shakespeare in Love)

Şu bazenler yok mu... Peki ya keşkeleri ne yapmalı ? Siz ne bela bir çiftsiniz...

Şu bazenler yok mu... Peki ya keşkeleri ne yapmalı ? Siz ne bela bir çiftsiniz...

Görüyorum, yanlış yoldayım......

Görüyorum, yanlış yoldayım......

HİÇ!!

Denemek gerek..!

Aşık olmayı..

Değer vermeyi..

Kalabilmeyi bilmek gerek..

Kalabilmek için göze almak gerek..

Denemek gerek..!

Vedaları kısa tutmayı,

Ağlamamayı,

Gidebilmeyi...

Veda etmemeyi denemek gerek..

Hiç olmamış gibi görmek.. Göstermek.. Hissetmek gerek..

Denemek gerek..!

Susmayı..

Konuşmayı..

Bağırmayı.. Kısılana kadar, boğazınız yanana kadar hayırmak gerek...

Denemek gerek..!

Uzunca yürümeyi, öylesine ama amaç gütmeden.. Uzunca..

Durmak gerek bir köşede...

İzlemek gerek koşuşturan hayatı.. Hızla akıp giden elle dokunabildiğin anları..

Dokunamamayı düşlemek.. 

Uzunca yazamamayı.. Yazmayı..

Denemek gerek işte..!!

İyiki yada keşke için..

Evet için...

Hayır için...

Kendim için..

O'nun için..

Şarkılar için..

Küçücük bir umut için..

Umutsuzluktaki umut için..

Yada.

Yada'sı yok.. Koca bir HİÇ İŞTE.. 

Her zamankinden olsun.. Sadece HİÇ.. HİÇ...

Open up!!!

Bir insan aynı anda kaç bin tane düşünceyle boğuşabilir, sorarım bunu size..?

Basite indirgemek gerek sanırım kısa ve öz olmak gibi.. İşte o zaman belkide özet geçebilir insan aynı anda kafasının içinden geçenleri.. Çok saçma sapan yerlerde milyonlarca düşünceyle didişirken, öyle anlarda da susup kalıyorum ki kendime hayret ediyorum.. Dur duraksız konuşan bir iç sesi, üstelikte kendimin olan bir iç sesi nasıl oluyorda kontol altına alamıyorum.. İşin özü ve sırrıda sanıyorum ki burada.. 

Onu kontrol edebildiğim vakit kabuğunu tamamen kilitlemiş biri olacağım.. Ne giren nede çıkan olabilicek.. 

Aslında birgün bunuda deneyip görmek gerek... Faydasınıda, zararınıda.......