İyki Doğmuşuz..

Düşünüyorum bir kaç gündür.. Ben en son ne zaman sevinmiştim acaba böyle bir güne diye..

Özel günleri önemserim unutmamaya çalışırım ama çok çokta önemli değildir esasen.. He insan hatırlanmak ister iste o başka bir boyutu.. Güzel bir tebessümle "mutlu yıllar" demesi bile yeter birinin ama başka bir boyutu işte dedim ya..

Özel biri değilseniz siz birinin gözünde hergün, tek günde hatırlanan özel bir insan olmayı istemem o kişinin gözünde zaten..

Doğum günüm bugün.. 

Bu saçma cümlelerin nedeni bu..

35 yaş şiirindeki "Yaş otuz beş yolun yarısı eder" e adım adım ilerlediğimin ispatı.. bugün 26 bir bakmışım 35 oluvermiş.. Olmayacak şey değil..

Ama işte yaşlanmaktan korkmuyorum korktuğum zamanı yitirmek.. Zaman ilerledikçe yaşım ilerlemiyor sevdilerimi birer adım daha benden alıp götürüyor..

O yüzden sevinçli yada mutlu değilim.. Neşe dolmuyor içim.. 

Ağlamaklı oluyorum aslında.. 

Daha bir alıngan daha bir içi buruk.. 

Sanki kimse kutlamasa bugünü hiç yaşmazmışım gibi geliyor sessiz sedasız geçip gitsin hani duymayayım yok sayayım.. 

Olmuyor işte.. Dönüyor dolaşıyor tekrar geliyor.. Her sene bir diğerinden daha burkucu...

Hangi ara bu kadar duygusal oldum.. Ne zamndan beri kaybetme korkusunu iyice yerleştirdim içime..

Düşüncesi bile ürpertiyorki değil dile getirmek yazmaktan bile korkuyorum..

Bugün 13 Ağustos.. 

Benim doğum günüm..

Bir günü daha yitirdiğim gün..

Bir türlü erişemediğim geçmiş hergün..

NOT: Sanırım doğum günümün en sevdiğim yanı mail adresime gelen indirim çekleri... :)