BURDAYIMM..

DÜŞÜNÜYORUM, NE KADAR DA İÇİ BOŞLUKLARLA DOLU BİR ÇOK ŞEY..

HAYATIN HANGİ ALANINDA BİR NOKTADA KOPARIYORUZ BAĞLANTIYI?

ÇÖZEMİYORUM…

Bende Öyle Düşünmüştüm :D

Günaydın :) 

Aslında gün hala ayamadı :D yağmurlu kapalı sevimsiz aslında, her yer çok ıslak :) 

Ama fazla güzel şu an ... 

Yağmuru sevebiliyorsam herhalde bu hayatta herkesi her şeyi sevebilirim 😅 

Sağlıcakla kal, burada bekle beni geleceğim yeniden... 

İyi Yıllarr

Yıllar fazla hızlı geçiyor.. 

Çok geri gitmeye gücüm yok ama şundan 1 sene öncesini kıyasladım.. Öyle tekerrür etmiş ki hayatım şaşırdım..

Dönemleri, sonuçları.. Hayatıma girip çıkanlar.. Elle tutulur tek bir güzel şey anımsayamadım.. 

Nankörlük etmek istemem sağlığım iyi, ailem iyi, değer verdiğim sevdiklerim iyi.. Tek iyi geçen şeyler bunlar galiba.. Daha ne olsun diyeceksin haklısın buna da şükür diyorum.. 

Onun dışında mutlu olur gibi olup, mutsuzluk içinde yüzüyorum.. Nankörsün Tuba nankör ...

Çok şey istiyorsun mutluluk kesinlikle fazla lüks bir durum..

Berbat bir isteksizlik ve hissizlik var.. Ne yapacağımdan çok “aman ne olsun bitsin bu senede hemen” modundayım.. 

2018den ne hayır gördüm üzerine 2019 u da devirdim, ee başım göğe mi erdi.. Şu capste ki gibi işte “bu lan dünün aynısı” heh aynen öyle işte :) 

Okuyan varsa bu yazıyı size iyi bir yıl dilerim.. Mutlu diyemiyorum mutlu olmak için fazla iyimser olmam lazım ama şuan o madda değilim üzgünüm.. 

Umut etmem ama sizin için umudum var beni bırakın siz devam edin bekleme yapmadan.. :) 

İşte alın şu iki satırı yazıcam yazamıyorum ne haddime efendim.. neyse neyse.. 

Nihayetinde yeni bir sene demek yeni bir sayfa demek çokta şaapmamak lazım tabirimle :) 

Sağlıcakla kal güzel blog.. 

İyi yıllar herkesleree.. 🥳

Bol bol mutsuz günaydın ...

Kendimi anlamıyorum..

Kendi kendime eziyet ediyorum, kendimi küçük düşürücü  anlara bırakıp sonra da ağlamama anlam veremiyorum.. 

Denememiş olmamak için değer miydi böyle şeylere.. Değer miydi kendime olan öz saygımı bir parça daha koparıp atmaya..

Miğdem bulanıyor, hayat öyle boktan bi yer ki terk edip gidesim var hayatın olmadığı bir yerlere.. İnsansız olan.. Var mı öyle bi yer? 

Sen nereye kafan oraya, hayat zaten gözünün ucunda.. Her yerde insanlar var.. Çoklar..

Berbat bir sabah, gözümden akan uyku emin olabilirsin, yersen.. 

Bol yağmurlu günler blokçum.. 

Çokça şeyler

Galiba gene hatalarımla boğuluyorum.. Gene kendime kızıyorum.. Ne kadar aptal ne kadar kör biriyim işte buna hayıflanıyorum..

Gururumu kıralı ne kadar oldum bilmiyorum.. O katır gururum var ya yumuşamış.. Esnemiş.. Güzel olmuş vesselam.. Lakin yanlış yer yanlış insan.. 

Galiba ben insanları hiç bir zaman anlamayacağım.. 

Hiç kimseyi.. 

Anlamak istemiyorum çabada harcamak ama lanet olsun ki hala bunları yapıyorum.. Gururunu kırmış biriyim ben, gururumu... Nasıl oldurda ufacık bir şeyi yapamam.. 

Kaçmak istiyorum sevgili blog.. Kimsenin olmadığı o ıssız adaya.. Hayvanlar olsun ağaçlar, kuşlar, deniz... 

Kurtulmak istiyorum üstümdeki insan yüklerinden.. Ağlayamıyorum da.. Utanıyorum, ayıplıyorum kendimi nasıl izin verirsin diye .. 

Öylece yatıp hiç düşünmeden yaşamak istiyorum.. Gözlerimi kapatıp rüzgarı dinlemek sadece uyumak istiyorum.. 

Çok şey mi istiyorum yine ? 

Belki birgün..

Çarşamba