Merhaba... Merhaba...

Merhaba... Merhaba... Hey!! Merhaba... 

Gün içinde deli gibi konuşan bir kafa sesim var sürekli konuşuyor hiç susmadan.. Elime alıp notlara bişiler çiziktiriyorum ki hop biri geliyor.. Tamam diyip halediyorum hop müdür arıyor.. Kapatıyorum gene arıyor.. Ve gene.. Al işte yine..

Çıldırmama ramak kaldı bu aralar . Evde de kendimle değilim işte de. Yürürkende uygun olmuyorum uyurkende.. Uykumda bile rüya trafiğim hiç bitmiyor büyük kabuslarım bar sabah uyandığımda gerçekliğini sorgulatan..

Sınırlarımı zorluyor bu ara her şey. Her şey gözüme daha çok batıyor . 

Nefes alamıyorum.. Sinirleyorum çarçabuk.. söyleniyorum içten içe.. 

Şu an başka bir şey yazacakken bunları yazıyorum .. Öyle bunaldım ki bir dağın karşısına geçip çığlık atarak deli gibi sesim kısılana kadar bağırmak istiyorum.. 

Az önce doktora göründüm.. Vücudum bile saçma sapan ağrılar içinde kendi kendine.. 

Nedir bu dedim bıktım!! 

Sinirleriniz bozulmuş, stres yapmışsınızdır fizyolojikmiş.. Belkide kafamdan yarattığım bişeydir.. Kendimden şüphe duydum.. 

Telefonumdan nefret ediyorum, arabalardan, bilgisayarımdan, kalemlerimden, kaşımdan, gözümden, düşüncelerimden her bi halttan benzdim..

İstemiyorum gidin yeter .. 

Söylesen sen he gitseler .. Olmaz mı ? 

Zamanında 👤

Zaman içinde hayatıma giren her derdin beni üzen herkesin sadece ruhuma zarar vermediğini fark ettim. Aynaya dönüp baktığımda insanlığımı da alıp götürmüşler. Görüntümü, hatta saçlarımı.. Onlar bile dayanamamış bunlara. Gülerken içten gülmüyorum, içerken derdime merhem olmayacağını bilerek içiyorum, aslında hiç bir duyguma  sarılamıyorum artık.. 
Öylesine sönük ki ışıklar zifiri karanlık heryer. 
Şu an kordonda oturmuş çayı mı yudumluyorum. Az önceki güneşin yerinde yağmur var şuan. 
Sevmem. 
Sus, buda söylediğim bir yalan.. Severim bazen neşe demektir aslında ama bazen.. 

Ruhunuzu, benliğinizi, saçlarınızı, yüzünüzdeki kırgınlığı silemezsiniz hiçbiriniz.. 
Her şey için, gerçekten çok geç. 

Yapacak bir şey yok o zaman her şey için, mutlu bir gün dilerim.. 

HAYALLER BİLE HAYAL OLDU.

Hayallerinizi kirletirler, kullanıp bir kenara atarlar. Yıllardır hayalini kurduğunuz an’larınızı bir bir kırarlar.. 

Hayallerimi yad ettim kısacık bir kaç saatte.. Bu bayram onları o iskeleden denize bıraktım.. 

Çocukluk hayallerinizi kıymetini bilecek birine emanet edin.. 

Sana Sarılınca

 

Linki; https://youtu.be/3Ioc8IPGmY8

Lütfen artık yapmayın.. Şu şarkılar, aşk dolu ağlamalı filmler böyle bir dünya için fazla güzeller..

Gelmişler geçmişler...

Anlamıyorum insanları.. 

Görüşmek isterler ayağına çağırırlar. Sevmek isterler istemediklerinde de git derler. Yüzüne seni överler arkandan söverler. Her daim yanındayım derler ağlayacak omuz aradığında orada olmazlar. 

Kırılırsın, küsersin.. Sessizce susup beklersin.. Sende onların davrandığı gibi yaparsın bunları onlar yapmamış gibi sanki çekip giderler. 

Değer vermeyi bilmiyorsanız eğer değer bekleyecek kadar budala olmamalısınız. 

Ben anlayamıyorum insanları. 

Artık anlamakta istemiyorum kimseyi. 

Ama siz insanlar anlıyorsunuz beni diymi? .....bende öyle düşünmüştüm zaten .!

What was happiness ?

Her sabah o umutla uyanır her gece o umudu bırakarak uyuruz.. 

Zamanla her uyandığın sabaha umudunun bir parçası eksilerek kalkarsın.. 

Geceleri anılarla yatıp sabaha hatırlamamak için dua edersin.. 

Zaman hızlı akıyordur aslında ama sanki sana her şey dün olmuş gibi geliyordur.. 

Zamanla unutursun.. 

Umudunu tüketmiştir kendini inandırmaya çalıştıktıkların.. İnanmışsındır.. 

O kapı kapanır. 

Sözler verilir bir daha olmayacaktır, olmamalıdır.. 

İnsanlar tüketir inançlarımızı, umutlarımızı çiğnerler.. Buruşturulup atılan bir kağıt parçasından farksızsındır.. 

Silinmiş, yıpranmış.. 

Bir gün, hatırda sadece kırık bir an kalır.. 

Acı geçer geçmeyen tek şey, kalp kırıklığı.. 

 ____

 

Hep bulutların suçu..Hep sarılmaktan bunlar..

En acısı da ne biliyo musun? Bir zamanlar hayalin olanın bugün en büyük pişmanlığın olması..