14 Ocak 2019 Pazartesi

O' vakit


Merhaba blogcum işte yine ben..
Böyle gelip gelip gidiyorum bu aralar sana.. İçimde olan fırtana ters yüz etti beni.. Hani avazın çıktığı kadar anlatasın vardır ama  anlatamazsın anlatsan içindekini anlamayacaklarını bilirsin.. Tam olarak öyleyim işte..
Her şeyi bu duygu bitiriyor hayatımda..
Gerçi dert anlatıp enerji sarf edecek gücümde yok.. Kimseyle görüşmüyorum bu aralar soğukları bahane ediyorum gene.. Kalp ritim ivmelerim gene tavan..

Zaman neydii?
Unutmaya bıraktığım geçmişim değilmiydi.. 
Her şeyi, herkesi zamana bırakıp gitmiştim oysa ki.. Öylesine uzun zamanlar geçti ki, hatırlayabildiğim bi kaç kırık anı sadece.. Küstüklerim, sildiklerim, küfrettiklerim.. 
Zaman neyi düzeltir ki silip süpürmekten başka..
Hatırlayamadığın kokular, bilemediğin gün doğumları, bi yerlerde batan güneşin turuncu kırmızısı, tüm her şeye rağmen başını dimdik yukarı uzatan bir kardelen..  Hangisini silemedi ki söyle..?
En son neyi tutabildim ki..
Zaman neye yarar ki..
Beklediğin hiç gelmeyecek.. 
Giden bir kez gelir ve gider...
Gün her gün doğar ama hep farklı.. Unutulup gider..

Bugün fırtınalı anlayacağın.. Yağmur da başladı zaten.. 
Galiba yoruldum.. Bu yaşamdan, yaşayamadıklarımdann, yaşamak isteyip alamadıklarımdan..

Bu gecede böyle olsun o zaman.. 

Mutu rüyalar huzurlu geceler..




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Copyright All Right Reserved ! Tuba Atamer !