Duyarsızlaşıyormuyum?
Geçenlerde oturup bunu düşündüm. Eskisi gibi herşeyi es geçerek, farkına varmadan yaşamaya koyulmuşum. Bu duyarsızlaşmakmıdır?
Nefes alışımı, kalp ritimleri dinlemez olmuşum. Tatilden döndüğümden beri makinemi elime almadım. Hadi bunu yazın sıcak günlerine bağlayabilirim belki ama yavaşça hiç farkmeden yapdığım birşeyi fark ettim.
İzlemek.
İzliyorum uzaktan. Susarak katılmadan. Öyle bakıyorum sadece. Sesimi duyurmak için uğraşmıyorum. Fısıldıyorum. Duyulmadığında sitemli bir şekilde sesimi çoğaltıyorum. Yükseltmiyorum hayır, ÇOĞALTIYORUM.
Kendimle ilgili attığım adımlarımda da geriledim. Yerimde saymıyorum hayır, daha çok geriye gidiyorum.
Duyarsızlaştım mı? İnsan kendi hayatı içinde duyarsızlığı hep varmıdır? Farkında değiliz belkide. Belkide değil. Ama ben biliyorum.
Ben duyarsızlaştım. Bunun en büyük kanıtıda küsmek. Kendime küsüyorum. Hergün bir sebep ve nedenle...
Farkı yaratmak gerek. Olanları geliştirmek değil... Farkımı tekrar yaratmam gerek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder