Gözlerimi Yumdum...

Bir şarkı takılı kalır dudaklarımda..
Bir damla gözyaşı düşer önümdeki deftere..
Mürekebine bulaşır, yazı dağılır..
Elime bulaşır, elimden kazağıma..
Lekesi kalır bir müddet..
Ne elimden silinir ne kazağımdan..
Defterimde ağlar gibi bakar bana bir kaç kelime sadece..
Bir kaç kelimeydin benim için sen sadece..
Dağın ardına göremediklerimlerim kadar uzak, önüme düşen bir damla kadar yalındın oysa..
Neyse zaten sadece hepsi birer kelimeden ibaret değilmiydi..
Hiç birşey ben için, sen için değildiki..
Öylece, kirli bir sayfanın temiz arka yüzü kadar boştu işte..
Kalın çerçeveli, ağır tel örgüleri olan..

 

Mutlu Yıllar..

Ne yaptım diye düşünmez insan neden diye sorar.. 

Ama yanlış bu..

Neden değil doğru soru ne yaptım olacaktır.. 

Hiç bir zaman olanları değiştirmezsiniz.. Olan olmuş kırılanlar çoktan saçılmıştır.. 

Mümkün mü eskisi gibi olması bir daha .. 

Olsaydı böyle olmazdı..

Insan ne yaparsa kendine yapar..

İyide kötüde.. 

Şimdi mutlu yıllar .. 

Korkuyu Beklerken

Düşlemeyi bıraktım.
Bağırmayı da.
Ağlamayı da bıraktım.
Sigarayı bırakamadım.
Okumayı bıraktım.
Düşünmeyi bırakamadım.
Uyumayı unuttum, yıkanmayı, kedilerimi sevmeyi, yemek yemeyi de..
Zaten mutfak leş gibi, izmaritlerle dolu tabaklar, saçlarımı kazıttım..
Kimseyle konuşacak birşeyim kalmadı..
Bekliyorum… 

Oğuz Atay-Korkuyu Beklerken

Evvel Zaman içinde Kalan Kalbur Saman içine Sıkışan Bir Mutluluk Varmış..

Evvel Zaman içinde Kalan Kalbur Saman içine Sıkışan Bir Mutluluk Varmış..


Çok mu ayıp hala mutluluk istemek?
Neyse..
Zaten hiç halim yok.

Özlemek Suç, Sarılmak Müebbet Olmalı..

Özlemek suç kabul edilmeli demiştim diymi vakti zamanında..
Birine sarılıp onun kokusuna karışmakta suç olmalı bunu dedim mi peki hiç?
Sarılmalı ama sımsıkı, birgün gidecekmiş gibi birgün ölecekmişim gibi, bir gün hiç olmamışız gibi... 
Sımsıkı..
İşte bu yüzden özlemek suç olmalı... 
En büyük suç...

Filmler Bile Hazır Değil Aslında O'Ana..

Zamanı iyi değerlendiremediğimizden aslında tüm mutsuzluklarımız..

Saçıp döküyorum etrafa sonra elimde koca bir boşluk kalıyor.. 

İyide herşeye rağman mutlu olmak mümkün olsaydı zamansızlıkların içinde kaybolmazmıydı yine..

Hiç Poliyannacı olamadım.. Çocukluğumdan beride hiç sevmediğim bir çizgi kahramandır..

Neden bilmem ama ayrı bir antipatik gelir bana.. 

Herşeye pozitif bakan biri gerçek olamaz ondan çizgi kahraman zaten...

Hayal ürünü bile olsa çok sıcak bakamıyorum işte..

Madalyonun hep ikinci yüzü çevrili olmalı... 

Hayallerle, düşlerle yürümüyor işte hiçbirşey...

Küçük bir tesadüf, o anki bir şans anı sadece filmlerde...

Öyle değil mi...

Saç kestirme zamanı gelmiş bellii... 

Y a y ı n .. =)

Günlerdir bi keyifle yazı yazamadım.. Bir türlü yazdırmadılar yığınlarca taslak oluştu gene..
Ondan bu kısa olsun dedim..
Aralık ayının ilk yazısı...
Günaydınlar olsun... 
İşte bu kadarcıktı...
Sağlıcakla... =)