İyi Yıllarr

Yıllar fazla hızlı geçiyor.. 

Çok geri gitmeye gücüm yok ama şundan 1 sene öncesini kıyasladım.. Öyle tekerrür etmiş ki hayatım şaşırdım..

Dönemleri, sonuçları.. Hayatıma girip çıkanlar.. Elle tutulur tek bir güzel şey anımsayamadım.. 

Nankörlük etmek istemem sağlığım iyi, ailem iyi, değer verdiğim sevdiklerim iyi.. Tek iyi geçen şeyler bunlar galiba.. Daha ne olsun diyeceksin haklısın buna da şükür diyorum.. 

Onun dışında mutlu olur gibi olup, mutsuzluk içinde yüzüyorum.. Nankörsün Tuba nankör ...

Çok şey istiyorsun mutluluk kesinlikle fazla lüks bir durum..

Berbat bir isteksizlik ve hissizlik var.. Ne yapacağımdan çok “aman ne olsun bitsin bu senede hemen” modundayım.. 

2018den ne hayır gördüm üzerine 2019 u da devirdim, ee başım göğe mi erdi.. Şu capste ki gibi işte “bu lan dünün aynısı” heh aynen öyle işte :) 

Okuyan varsa bu yazıyı size iyi bir yıl dilerim.. Mutlu diyemiyorum mutlu olmak için fazla iyimser olmam lazım ama şuan o madda değilim üzgünüm.. 

Umut etmem ama sizin için umudum var beni bırakın siz devam edin bekleme yapmadan.. :) 

İşte alın şu iki satırı yazıcam yazamıyorum ne haddime efendim.. neyse neyse.. 

Nihayetinde yeni bir sene demek yeni bir sayfa demek çokta şaapmamak lazım tabirimle :) 

Sağlıcakla kal güzel blog.. 

İyi yıllar herkesleree.. 🥳

Bol bol mutsuz günaydın ...

Kendimi anlamıyorum..

Kendi kendime eziyet ediyorum, kendimi küçük düşürücü  anlara bırakıp sonra da ağlamama anlam veremiyorum.. 

Denememiş olmamak için değer miydi böyle şeylere.. Değer miydi kendime olan öz saygımı bir parça daha koparıp atmaya..

Miğdem bulanıyor, hayat öyle boktan bi yer ki terk edip gidesim var hayatın olmadığı bir yerlere.. İnsansız olan.. Var mı öyle bi yer? 

Sen nereye kafan oraya, hayat zaten gözünün ucunda.. Her yerde insanlar var.. Çoklar..

Berbat bir sabah, gözümden akan uyku emin olabilirsin, yersen.. 

Bol yağmurlu günler blokçum.. 

Çokça şeyler

Galiba gene hatalarımla boğuluyorum.. Gene kendime kızıyorum.. Ne kadar aptal ne kadar kör biriyim işte buna hayıflanıyorum..

Gururumu kıralı ne kadar oldum bilmiyorum.. O katır gururum var ya yumuşamış.. Esnemiş.. Güzel olmuş vesselam.. Lakin yanlış yer yanlış insan.. 

Galiba ben insanları hiç bir zaman anlamayacağım.. 

Hiç kimseyi.. 

Anlamak istemiyorum çabada harcamak ama lanet olsun ki hala bunları yapıyorum.. Gururunu kırmış biriyim ben, gururumu... Nasıl oldurda ufacık bir şeyi yapamam.. 

Kaçmak istiyorum sevgili blog.. Kimsenin olmadığı o ıssız adaya.. Hayvanlar olsun ağaçlar, kuşlar, deniz... 

Kurtulmak istiyorum üstümdeki insan yüklerinden.. Ağlayamıyorum da.. Utanıyorum, ayıplıyorum kendimi nasıl izin verirsin diye .. 

Öylece yatıp hiç düşünmeden yaşamak istiyorum.. Gözlerimi kapatıp rüzgarı dinlemek sadece uyumak istiyorum.. 

Çok şey mi istiyorum yine ? 

Belki birgün..

Çarşamba

Yağmur

Galiba akıllanmak ders çıkarmak hatta umudu tekrar ele almak falan kalıcı hobileşme yolu olacak bende bu gidişle.. Kurduğum cümlenin devrikliğine ne diyorsun sevgili blok.. Kendimle ilgili hiç bir şeye hayret edemiyorum artık.. Ama cidden bir ortasını bulamamak ne kadar yorucuymuş.. Öyle her gün somurtan ağlak mutsuz dolaşan biri gibiyim bu blokta bu gece öyle olmasın dedim.. Yani öyle sayılmam galiba şu an bu yazdıklarımla? Biraz isyankar olabilir belki.. Olur o kadarcık dimi ama.. 

Neyse bu videoyu şuraya bırakıyorum.. 

Bu şarkı ilk çıktığında nasıl çok dinlediğimi anımsıyorum hep.. Bende oldukça yer etmiş bir şarkı idi kendileri efenim.. 

Zeynep Bastık farkıyla da pek tatlı olmuş.. 

Dinleyerek uyuyalım hadi bakalım..

Sağlıcakla kal kadim dostum..

Linki; https://youtu.be/gXoZJM8ui_U

Derin Kuyum

Hala fikirlerimin arkasındayım.. 

Hala neydiysem oyum.. 

Zamanın bana getirdiği çok değişim var.. 

Evet, ama yedi sene önceki söylediklerim ve ben hala aynıyız.. 

Değiştirmek istemedim mi yoksa istedim ama başaramadım mı.. Arasını bilmiyorum öyle darma dağın düşen bir farkındalık oldu ki şu an üzüdüm.. 

Gerçekten onca yıllar boyunca bu yükleri nasıl tüketip bitirmedim.. Aksine yüklerim daha da fazla.. Üstlerine yenilerini eklemişim.. 

Çıkıp gelse ‘sen elimle bıraktığım yerdeyken, ben çoktan başka bir diyardayım’ diyecek gibi.. Belkide ‘beklemişsin’ diyecek küstahlıkta..

Dik duracağım diye, sırf kimse arkamdan konuşamasın diye mi böyle biri oldum.. Kendi soruma kendim cevap bulamazken çevremdekiler ne yapsınlar.. 

Çok büyük bir kuyu..