Başı anlamadan sona yaklaşmak.

'İnsan Yalnızlığı?'

Sadece yazmak 'hep' iyi gelse keşke.. Bazen anlatmak istiyorum tanıdığım, tanımadığım herkese...

Uzun zamandır duygusuzca yaşıyormuşum. Şarkıların bile bir anlamı yokmuş. Duyduğum sadece yalnızlığı, sessizliği bozmakmış. 

En kötüsüde "insan yalnızlığıymış." 

Müziğimin notalarının bile yetersiz, yersiz ve boş kaldığı "insan yalnızlığım"...

Körmüşüm. İnce bir perde varmış gözlerimin önünde.

Sesimde, her soluğumda içime çektiğim duyarsızlıkmış...

Hepsini kapalı anlık hislerle dolu boş bir kafese, içime almışım.. 

Bu kafese sıkışıp kalmışım. Farkında olmadan.

Muhabbet kuşlarına şeker vermezler çünkü kör olabilme ihtimalleri vardır derler...

Büyük bir keyifle yerken yavaş yavaş kör olurlarmış... 

Tıpkı kuşlar gibi kör olmuşum... Fazlası zarar... O'nsuzluksa manasız...

Bazen gerçekten yetmiyor... Odamın içinde yankılanan müziğin, cama değen dalın sesi... 

İnsan yalnızlığımı bitiremiyor...

Sıla-Köşe Yastığı

Yine bana bakar gibi bakmış...

Sevdiğine sevdiğini söyle,
Yarın çok geç olabilir.

Tatil Vaktiiiiiiii.....

Deniz, kum, güneş... Önümüzdeki hafta beni bekler... 

İzmir'in en büyük avantajı sanırım her haftasonu minumum deniz kenarı ve havuzlarda geçirebilmektir.  Kesinlikle bu günleri tatil olarak görmüyorum -görmeyiz çünkü.-  

Yıllık izin alıp haftalarca yapılan hoş bir tatilin yerini hiçbirşey tutamaz. 
Bizim için tatil işte budur.. =)

Bazen beklemek gerçekten keyifli. :)

Bu hafta bitimi itibariyle tüm şebekeyi dağıtıp, prizden çekiyorum kendimi.. 
Şimdi deşarj olma vakti.. 
Serin bir gecede buz gibi bir havada dostlarla keyifli bir sohbette, oturup herşeyiiiii o'an silme vakti..... Kıpkırmızı olana kadar yanma sırası...

Tik tak.....Tik tak...... 
Vakit hatırdakileri unutma, gözleri sımsıkı yumup uzun uzuuun yenileri yudumlama zamanı... 

Ee o vakit bu vakit işte.. İyi tatilller olsun bana.. :)

O'na!