Oturup sadece düşünmek bile yetmiyor ara sıra..
Düşlere alışkın, hayallere tutkun, yaşama sıkı sıkaya bağlı olan ben için bile...
Arasıra üstadında dediği gibi " Ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum" derken demek istediği gibi..
Camın ardından izlemek, veda edenlerin ardından el sallayan biri olmak için ise hiç değil..
Derin derin solumak istiyorum.. Susmadan.. Ama çokta konuşmadan..
Elimi uzatıp tuttamamakta istemiyorum artık ben..
Her veda bir öncekinden daha zor artık..
Her gidiş daha acı..
Sadece bir ses, küçük bir an..
Ben artık duymaktan çok duyurmak istiyorum..
Kaybolmuşları bulup uğurlamak değil..
Ben artık sadece, o yağmurdan kaçan değil ıslanan olmak istiyorum..
Hepsi bu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder