" Sesinizden tanıyamadım kimsiniz? "

Hasta olmak konusunda üstüme kimseyi tanımıyorum..

Asıl yazı yaşadığımız şu kavurucu sıcaklarda bile erkek gibi çıkan bir sessim, uykudan yeni uyanmış gibi bir yüz ve ağır çekimde hareket eden vucudum var..

Üç gündür bitap haldeyim.. Hafta sonunu iple çekiyorum.. Ne mutlu ki bana bugün son gün..

Fakat sonradan çıkan birde cumartesi akşamı için iftar programım var.. 

Tanrım evde uyusam ya ben ne işim var sokaklarda...

Bu sene kendi rekorumu kırdım.. Soğuk su ve dondurma yeme dalında tüm ödülleri kendime veriyorum..

Tatilde sayısını hatırlamadığım kadar dondurma yiyen ben o sıralar baktım bişey olmuyo devam ettim.. Soğuk içeçekler ardı arkasına içildi..

Ta ki çarşamba gününe kadar.. Keşke dondurma yiyip hasta olsaymışım içim gam yemezdi ama nerde içtiğim masum bir şişe soğuk su yüzüne oldu herşey..

Suçlu o ! Masum dediğime aldanmayı herşey o kadar soğuk olması yüzüne oldu.. Yargılansın şikayetçiyim..

Böyle zamanlarda dünya ile ilişiğim kesilir..

Birilerine naz yapmak hoşuma gider itiraf ediyorum.. İlgi odağı olmaktan doğduğum günden beri büyük bir haz alırım.. Kim almaz ki dimi yani..

Ama inanılmaz keyiflidir..

Ah bir de çektiğim o acı ve halsizlik bu dünyadan değilmişim hissini yaşatmasa dahada renklenecek bu ilgi..

Ama nerde sanki uzaylıymışım gibi çevrede dolanıp ağzımdan çıkan kelimelere eko veriyolar gibi yankılanması, zaten kalın olan ses tonuma birde iki ton üstü Bülent Ersoy narasındaki o kalın tonu eklenince görenler şoklar içinde kalıyor..

"Yok yok uzaylı değilim ya benim vallaa.." 

"Açklmaya gerek yok tanıdıkta naptın ya noldu sanaa..."

"Hasta oldum işte napmış olabilirim ki gidip bi hasta olup gelcem demedim ki oluyor işte öyle.."

"Nane limon iç sen iyi gelir.."

"Aynen sonrada bi güzel terle"

"Bak sodanın içine limonda sık oda iyi gelir.. Bide bol bol ıhlamur, adaçayı iç limonlu olsun.."

"Kesinlikle limon şart hemen geçirir.."

"Ya kızım doktoro git delimisin sen iş senden önemli mi izin al.."

"Zzz..."

Artık duymuyorum bile herkes bi doktor herkes bi akıl vermeye meyilli arkadaş bu ne... 

Türkiyedeki halimiz bu dostlar..

İnsanlar artık doktorlar kadar uzmanlık geliştirmiş kendine.. Sadece tahlil göstermeye gidiyoruz.. Aslında onada gerek yok..

Geçenlerde rutin kontrolümde teyzenin biri lafa tuttu beni beklerken.. Muhabbet arasında elimdeki rapora baktı hastalığımla ilgili olan değerlerle ilgili yorum yaptı.. Fal baktırıyorum sanıp gizliden etrafı süzdüğümde millet pür dikkat bizi dinliyordu.. İçimden "ne ayak bu insanlar ya" diye geçirdim..

İçime su serpti doktor hanım teyze, ciddi değilmiş ölmeyecekmişim.. Bi önceki sonucuma göre değerler düşmüş.. Sanki bunu ben göremiyorum da neyse...

"Harika dedi iç sesim, muhteşem sonuç için hiç bekleme boşa yürü git kızım sen evine ne işin var bak baktılar işte sonucuna.. Yok hep derler dik kafalıyım hep dikine giderim ben.. Ölürkende öyle olacak.. :)"

Teyze evinin adresini, telefonunu ver ben doktorlara gelip boşuna sıralarda telef olmayayım.. Sen nasılsa koyuyorsun teşhisi.. Ee bide kahve yaparsın içeriz karşılıklı oh mis..

Kendisi raporunu yenilemek için gelmiş yoksa zaten anlıyor hatun ne gerek var ki gelmeye hiç yani...

Naz falan hak getire.. Şuan tek istediğim yastığıma kavuşmak..

Kaç saatim var? Asırllar gibi geliyor böyle zamanlar bana.. Saniyeler bile en az bir saat atıyor sanki yok geçmiyor..

Neyse başladık güne elbet biter...

Herkese mutlu güzel bir gün dilerim.. Aman çıkmayın dışarı çok sıcak çok... :)