Eskiden .. Ama çok eski değil..
Severdim, severdim bende şu güzel baharın müjdecisi "Nisan" ayını..
Çok yağmur yağsada, hep aldatsa da.. Severdim ben Nisan ayını..
Sevmek istemiyorum..
Tüm yükü ona yüklemek istiyorum..
Suçlu "O" !
Baharda içime kışı yaşatan bir ay artık "O" ..
Zaten hem nemli, hep değişken... Tıpkı ben gibi..
Bir gün geneşli, neşeyle dolu şen şakrak gülüşleri, esintileri..
Bir gün mızmız bir kız çocuğu..
Bir gün sulu gözlü, katı sağuk bir duvar gibi..
Ara sıra karışık.. Saçı dağılmış, bezmiş ama yine güçlü, kararlı dimdik..
Arada bir nötr hiç birşey hissetmez, duymaz düşünmez..
İşte böyleyim bugünlerde bende..
Ben böylemiyim diye böyle Nisan?
Yoksa hep böyleymiydi?
İçime içime yağıyor Nisan Yağmur'u..
Birikmiş toprak kokusunu salı veriyor..
Sessiz sedasız izliyor...
Günler hep sizin olsun...
Sizli günlerle dolu nice Nisan'larınız olsun..
