Yağmur

Galiba akıllanmak ders çıkarmak hatta umudu tekrar ele almak falan kalıcı hobileşme yolu olacak bende bu gidişle.. Kurduğum cümlenin devrikliğine ne diyorsun sevgili blok.. Kendimle ilgili hiç bir şeye hayret edemiyorum artık.. Ama cidden bir ortasını bulamamak ne kadar yorucuymuş.. Öyle her gün somurtan ağlak mutsuz dolaşan biri gibiyim bu blokta bu gece öyle olmasın dedim.. Yani öyle sayılmam galiba şu an bu yazdıklarımla? Biraz isyankar olabilir belki.. Olur o kadarcık dimi ama.. 

Neyse bu videoyu şuraya bırakıyorum.. 

Bu şarkı ilk çıktığında nasıl çok dinlediğimi anımsıyorum hep.. Bende oldukça yer etmiş bir şarkı idi kendileri efenim.. 

Zeynep Bastık farkıyla da pek tatlı olmuş.. 

Dinleyerek uyuyalım hadi bakalım..

Sağlıcakla kal kadim dostum..

Linki; https://youtu.be/gXoZJM8ui_U

Derin Kuyum

Hala fikirlerimin arkasındayım.. 

Hala neydiysem oyum.. 

Zamanın bana getirdiği çok değişim var.. 

Evet, ama yedi sene önceki söylediklerim ve ben hala aynıyız.. 

Değiştirmek istemedim mi yoksa istedim ama başaramadım mı.. Arasını bilmiyorum öyle darma dağın düşen bir farkındalık oldu ki şu an üzüdüm.. 

Gerçekten onca yıllar boyunca bu yükleri nasıl tüketip bitirmedim.. Aksine yüklerim daha da fazla.. Üstlerine yenilerini eklemişim.. 

Çıkıp gelse ‘sen elimle bıraktığım yerdeyken, ben çoktan başka bir diyardayım’ diyecek gibi.. Belkide ‘beklemişsin’ diyecek küstahlıkta..

Dik duracağım diye, sırf kimse arkamdan konuşamasın diye mi böyle biri oldum.. Kendi soruma kendim cevap bulamazken çevremdekiler ne yapsınlar.. 

Çok büyük bir kuyu.. 

Gün ‘ aydın ....

Günaydın en sevdiğim blogum.. 

Günaydın en sevdiğim masam..

Günaydın erguvanlarım.. 

Günaydın palmiyecikler..

Günaydın minik bulutçuklar..

Günaydın güneş..

Günaydın canım kalemlerim..

Günaydın, sanada günaydın küçük sinek..

Sizlere de günaydın... 

Günaydın..

Gün’aydı mı gerçekten? 

Uzak Durun !

Bezdim galiba.. 

Kendimi anlatmaktan, dinlemekten.. 

İnsanların etrafında dönüp duran ben olmalıymışım gibi davranmalarından.. 

Gel diyince gel git diyince git..

Bu kadar kolay nasıl oluyor, nasıl başarabiliyorlar.. 

Banada öğretin lütfen.. 

Kötü bir öğrenciyimdir ama inanın çabuk öğrenirim.. 

Not tutmasını hep iyi bildim..

Birazını bilsem azıcık küçücük bir kırıntı, kimse etrafımda pervane olmasın ama beni kuklaları sanmalarınıda engelleyecek kadarına yeter..

Ne zaman öğreneceğim, insanlara şans vermemeyi.. 

Neyse ki hala nefes alıyorsam, öğrenmek içinde vaktim var demektir... 

... Sağlıcakla 

Birini gerçekten sevmek

Mutlu yaşlar

Bugün benim.

Doğum günleri aslında sahiplik duygusunu yaşayabildiğiniz bişey. Sanki aynı günde belki aynı saatte dünyaya geldiğiniz bir çok kişi var. 

Evet bunu düşündüğünüzde bugün sadece benim değil. Ama şu an bu manzarada şimdiki anımda benim.. 

Hep hüzünlü olurum bugün.. 

Yine hüzünlüyüm ama yalnız değilim. 

Ben ve yakamoz, o ve ben varım.. 

Yanan ateş ve dalgaların sesi eşliğindeyim.. 

Beklediklerim ama gelmeyeceklerini bildiklerim var her zaman olduğu gibi. 

Üşüdüm ... 

Ama hep olduğu gibi yine unutucam bugünü.. 

Belki bir gün.. 

Doğum günüm kutlu olsun...

Ağustos’oğuğu

Benim ayım buralar .. 

Geliyor yine koşa koşa.. 

Zamanın acımasızlığında saçma sapan doldurduğum her gün eskisinden daha çok acıtıyor galiba.. 

Gülüyorsun mesela bi bakıyorsun sonu bir damla göz yaşı.. 

Ağlarken bi bakıyorsun dümdüz bir hayatın içindesin.. 

Ne tuhaf her şey !

Gereğinden fazla mı duygusal oldum, yoksa oldum olası böylemiydi hamurum.. 

Artık anımsayamıyorum..

Öyle ters öyle kötü bir dönemdem geçiyorum ki her şey beni sınar gibi yine. Hayatımda geçebildiğim tek bir sınavım oldu diğer hepsinden çaktım.. 

Hay aksi desene gene çok eğleneceğim.. 

Unuttuğumu düşündüğüm, (unutmayız kimse unutmaz) hayır sindirdiğimi sandığım her kırgınlık her küslük hepsi burnumun dibinde musluğu açmamı beklerlermiş meğerse.. 

Musluğu açmayın artık.. 

Yapmayın yani kalp bu kırıldı mı düzelmiyor ki....

Yama tutmuyor meret kabuğu küçücük bir tırnak hamlesi.. Ne diyeyim ki, buralardayım merak edersen Ay hilal iken göz kırparsın görmesemde hissederim, gerçekten...

Şimdi sağlıcakla kal sevgili blog sen gene de sevme beni olsun...