Günaydıınnn... =)

Bazen aynaya baktığım da kendimi tanıyamıyorum.. Her insanın bir çok yüzü vardır.. Evde, işte, sokakta, spor yaparken, yüzerken, yürürken, tatildeyken, dostlarla, ailenle beraberken... vs. Hepsinin toplamı aslında 'ben'i oluşturuyor ama aralarında öyle farklar var ki şaşıyorum kendime.. Acaba bir tek ben mi böyleyim? Eğer öyle ise durumum çok vahim...

Günaydın :)

 

Zaman bekleyenler için çok yavaştır, korkanlar için çok hızlı, yas tutanlar için çok uzun, neşelenenler için çok kısa, ancak sevenler için zaman; sonsuzluktur.. 

(Henry Van Dyke)

 

 

Kimbilir....

Dağların ardında ne olduğundan çok, ne olmasını istediğimi hayal ediyorum.. 

Gidemediğin yeri görememek değil belkide, bir gün görebileceğini bilerek beklemek en güzel şey.. Hayallerimdeki gibimidir, oldukları yerde görebilecek olmaksa kesinlikle paha biçilemez..

Kimbilir belki de öylelerdir..

Göreniniz duyanınız varmı ? :P

Bazen şu değişken ruh halime şaşıyorum.. Bir hafta önceki "ben" ile şimdiki "ben" arasında inanılmaz bir fark var..

Düşünce şeklim, zihnimdekiler... Hani neredesiniz?

Göreniniz duyanınız varmı ?

Aslında sanıyorumki tatilimin bana faydası epeyi bir yüksek voltajda geldi... 

Tanıştığım insanları seneye yine görür, konuşur, sohbet edermiyim bilmiyorum ama temenim seneyede tekrarlayabilmek olacaktır.. %98 olabilirliği yüksek bir temeni bu. :)

Özlemişim buraya yazmayı.. 
Ne yazmalı acaba.. :)
Evet ve start diyorum....
Tuşa basma vakti geldi.. İzmir'e dönüşte yapmayı isteyipte yapamadığım bir çok şeylerden biri için adım attım.. Listem uzayıp gidiyor.. Sıradakiler için uzun bir vaktim var. :)
Haydi bakalım.. :)

=)

Ah Zaman! 
Nasıl bir şeysin ki sürekli hızla akıyorsun.. Tatilim son günleri ne güzeldin ey tatilim..
Güzeldi.. Yeni yüzler, yepyeni sohbetler.. 
Eksikler tamamlanmalı bir dahaki yaza.. :)

Neden sürekli peşimdesin..
Neden kaçamıyorum.. Neden...
Veda bile yok........

Başı anlamadan sona yaklaşmak.

'İnsan Yalnızlığı?'

Sadece yazmak 'hep' iyi gelse keşke.. Bazen anlatmak istiyorum tanıdığım, tanımadığım herkese...

Uzun zamandır duygusuzca yaşıyormuşum. Şarkıların bile bir anlamı yokmuş. Duyduğum sadece yalnızlığı, sessizliği bozmakmış. 

En kötüsüde "insan yalnızlığıymış." 

Müziğimin notalarının bile yetersiz, yersiz ve boş kaldığı "insan yalnızlığım"...

Körmüşüm. İnce bir perde varmış gözlerimin önünde.

Sesimde, her soluğumda içime çektiğim duyarsızlıkmış...

Hepsini kapalı anlık hislerle dolu boş bir kafese, içime almışım.. 

Bu kafese sıkışıp kalmışım. Farkında olmadan.

Muhabbet kuşlarına şeker vermezler çünkü kör olabilme ihtimalleri vardır derler...

Büyük bir keyifle yerken yavaş yavaş kör olurlarmış... 

Tıpkı kuşlar gibi kör olmuşum... Fazlası zarar... O'nsuzluksa manasız...

Bazen gerçekten yetmiyor... Odamın içinde yankılanan müziğin, cama değen dalın sesi... 

İnsan yalnızlığımı bitiremiyor...

Sıla-Köşe Yastığı

Yine bana bakar gibi bakmış...

Sevdiğine sevdiğini söyle,
Yarın çok geç olabilir.

Tatil Vaktiiiiiiii.....

Deniz, kum, güneş... Önümüzdeki hafta beni bekler... 

İzmir'in en büyük avantajı sanırım her haftasonu minumum deniz kenarı ve havuzlarda geçirebilmektir.  Kesinlikle bu günleri tatil olarak görmüyorum -görmeyiz çünkü.-  

Yıllık izin alıp haftalarca yapılan hoş bir tatilin yerini hiçbirşey tutamaz. 
Bizim için tatil işte budur.. =)

Bazen beklemek gerçekten keyifli. :)

Bu hafta bitimi itibariyle tüm şebekeyi dağıtıp, prizden çekiyorum kendimi.. 
Şimdi deşarj olma vakti.. 
Serin bir gecede buz gibi bir havada dostlarla keyifli bir sohbette, oturup herşeyiiiii o'an silme vakti..... Kıpkırmızı olana kadar yanma sırası...

Tik tak.....Tik tak...... 
Vakit hatırdakileri unutma, gözleri sımsıkı yumup uzun uzuuun yenileri yudumlama zamanı... 

Ee o vakit bu vakit işte.. İyi tatilller olsun bana.. :)

O'na!

Mutlu günler çok sıcak İzmir'den... :)

Hava çok sıcak.. İnsanoğluyuz kışın ısınsın yazın soğusun isteriz.. Ama memnunum halimden.. Terlemeye ve o sıcağı çekmeye razıyım yeterki üşümeyeyim..
Mutlu günler çok sıcak İzmir'den... :)

I Know - Irma

Sadece nötr bir durumda oturup öylece bir yeri seyretmek istiyorum. Sıfır düşünce, sıfır istekle...
Şuan öylece bakıyorum pencereden dışarıya. Bu seferki isteğim çok farklı. Oluşumu da...
Karanlık istiyorum.. Katran karası olsun..

Bir yudum mutluluk :)

Bilmiyorum.. Bilmiyorlar.. Bilmiyor.
Neleri biliyorum ki. 
Bildiğim dostlarımın değerliliği. Geçirilien güzel bir hafta sonu, yapılan güzel bir muhabbet.. 
Mutlu ailelerinin olduğuna şahit olmak umut verici.. :)
Çokta körelmemişiz. 
Allah bir ömür mutluluk versin.
Günaydın... :))

ERTELEMEYİN HAYATINIZI

Henüz 20li yaşlarındayım ve her geçen gün daha çok yorgun oluyorum. Saatlerce yaptığım alışverişler, geziler, yürüyüşler bu kadar yormazdı beni. Yaşlanıyorum. 

Her geçen saatte ve dakikalarda bomboş yaşıyor gibiyim. Üstüne üstelikte YAŞLANIYORUM.

Beni üzense belli bir noktaya geldiğinizde deyimi yerindeyse "standart yaşam" ı devam ettirmek. Hiç bir şey katmadan, yarım kalmış işleri bitirmeden yaşamak. İstekler için hep sonra diyerek geçip gitmek. Çok talihsizlik.

Doğarsınız, ilk sözcükler, ilk diş, ilk adımlar... Okula başlar uzun bir eğitim süreci startını verirsiniz.. Dersler, ödevler, her sabah binbir zorlukla uyanıp okulda olabilmek için bir telaş içinde devam eder.. 

Büyürsünüz. Bu telaş hiç bitmez. 

Üniversite biter. Gerçi daha bitmeden endişe başlar. Ya iyi bir iş olmazsa?

Bir şekilde onuda bulursunuz. Yavaş yavaş  birikiminiz olur. Yapmak zorundasınız çünkü. Böyle tembihlendiniz, böyle öğrendiniz... Olması gerekendir.

Bencilce

Hergün yeni bir düşünceyle uyanırız. Her sabah yeni bir adım, yeni bir gün, yeni umutlar.. 

Umut etmeyi kestim. 

Umudu olmayan insan yaşamıyordur diyen ben, yaptım bunu. 

Tek umudum var sadece "kendim" bu hayat benim ve sadece kendim için yaşıyorum. (Yaşayan insan ben)

Bencil olmak gerek. 

Bugün bencillik yapıyorum. Bugünden sonraki her gün içinde.. (Aşırıya kaçmadan. Hatta aşırıya kaçarak. keyif benim, hayatta benim. Dimi.)

Beni sadece ben düşünüyorum. 

Kendinizi düşündüğünüz kadar kimse sizi düşünüpte değer vermez.

Kendinize "HAK ETTİĞİNİZ" değeri verin.

Bugün kendime bunun sözünü verdim. Eskiye dönmek imkansız bir hayal ancak yenisini yaratabilmek benim elimde.

Hadi bencilce davranın bugün.

Sadece "kendin(iz)" için bencilce bir şeyler yap(ın)!

BEN KENDİMİ SEVİYORUM.

Günaydın günüm...

Kendime inanmak bazen çok güç. Beni bu denli dengesizleştiren nedir? Hala çözemedim...

Günaydın.. Günaydın günüm...

Uzun uzun unutmalıyım..

Esen rüzgarla uzun uzun düşünmek istiyorum.. Arkada çalan hoş bir melodi eşliğinde.. Uzun bir sessizlikle.. Tek başıma..

Neyi düşünmeli, neyi düşünmekten vazgeçmeliyim.. Öncelikle kararına varmalıyım.. 

Kararına vardıklarımı tekrar önüme sermemeliyim. Önce bunu yapabilemeyi öğrenmeliyim..

Kendimi suçladığımı düşünüyor dostlarım, bilmiyorlar ki tam tersi olduğunu.. 

Suçlamıyorum  kendimi.. 

Sadece üzülüyorum, acıyorum kendime.. Ve çok kızıyorum bu tavrıma..

Kızmalıyım, kendime acımayı sona erdirmeli "hak edilmiş" olduğunu kabullenip kararına bağlamalıyım.. 

İyi olmak için sebepler bulmalıyım.. 

Uzun uzun bunu düşünmeliyim.. Uzun uzun unutmalıyım..

O kadar kızgınımki 'bazı' insan(lar)a, sanki hiç bitmeyecek gibi bu kızgınlık.. Bunca senelik yaşantım boyunca hiç yapmadığım huyum olmayan tavırlar sergileyen 'bazı' insan(lar), ne zaman büyüyeceksin(iz)? 

İnsanın içinde hep bir çocuk ruhu kalmalı elbet kastımda bu değil... 

Çocuk ruhundan kastım da 15-17 yaş arası ergen tavırlar hiç değil... 

"Bazı insan(lar)" omuzların(ız)dan tutup sarsmak istiyorum. Uyuduğun(uz) uykudan kaldırmak için, görebilmek, sessizliği bozmak için...

Çok can sıkıcı bir durum, çok.

Mutlu Günler..

Bir gün daha başladı... Geçen her saniyede bitiriyoruz hayatımızı... 
Mutlu Günler..

İyi geceler buruk yanım.. İyi geceler.. Islak İzmir gecesinden.. Güneşin doğuşuna kadar huzurlu bir vakitte görüşebilmek dileğiyle.. İyi geceler olsun sanada.. Unutulmuşluk, terk edilmişliğimle.. Tatlı uykular...

Şükrü Beyin Yeri =)

Bu kahveye dikkat!! Sapına kadar sıcak ve bol köpüklü :) Aynısını yapabileceğim idaasındayım ancak veremeyeceğim tek söz sanırım hemen soğumaması olacaktır. Bu soğumuyor kolayla :) Ee afiyet oldu bana :) — Kızlarağası Hanı

Hiç düşündünüz mü gecenin öteki yüzünü?

Hiç düşündünüz mü gecenin öteki yüzünü?


Zuhal Olcay - Gecenin Öteki Yüzü

Bazen birşey yapmamak bile insanın canını yakabiliyormuş.
Sadece bu kadar.

Yaşıyorum! Şimdiyi yaşıyorum!

Beklemek kadar zor bir şey yok sanırım.. Sabırsızlık değil bu beklediğiniz her ne ise onunla birebir ilişkili bir şey.
İnsanın ömrünün %80 ini beklemekle geçer.
Henüz anne karnındayken doğmayı, doğduktan sonra büyümeyi bekleriz..
Oyuncaklar, şekerler, çikolatalar alsınlar diye bekleriz.
Okula gitmeyi bekleriz, gitmemeyi de bekleriz.
Büyürüz, matah bir şeymiş gibi.
Beklentilerimiz hiç bitmez.


İyi bir iş, iyi bir eş, iyi bir araba, manzaralı bir ev - manzara şart değil ;) , iyi bir yaşam için bekleriz.. Eşimizi, dostumuzu, akrabalarımızı bekleriz.
Otobüste, metro da, banka kuyruklarında, hastane koridorlarında bekleriz.
İşteyken saat geçsin diye bekler, tatil günü bitmesin diye bekleriz…
Ayakkabılar, çantalar hatta tüm kokular bizim olsun diye bekleriz…
Sevmeyi, daha çok sevilmeyi bekleriz..
Aşık oluruz acı çekmemeyi, unutmayı, yeri gelir acı çektirmemiş olmayı bekleriz…
Aramasını bekleriz… ‘Seni seviyorum’ demesini bekleriz…
Demesin ama beni sevsin, istesin diye bekleriz...
Beni düşünsün, bensiz olmasın diye bekleriz.. Bir gün yine bana dönsün ve bir daha hiç gitmesin diye bekleriz.
Kavuşmayı bekleriz...