Mutlu olmak bazen, mutsuzlukla geliyor.. Ama hiç gitmiyor..

Yalnız olmanın en buyuk getirisi mutsuzluk ..

Yalnız insanlarin kendi mutlu dünyalarına birini ekledikten sonra ki hayal kırıklığı ise sanıyorum ki bu mutsuzluktan daha kırıcı ve üzücü ..

Keske büyüleseydi dünya beni her adım da.. Keske büyümeden önceki gibi olabilseydi o büyülü Dünya'm ..

Keske hiç tanmasaydım o Dünya'yi ..

Keşkeler ile dömüyorki çark .. Hep keske ve keske .. Şarkısı bile vardı dımı komik cok komik ..

Hayat yapıyor muzipligini hep.. Hiç kaçırmıyor ..

Gecmis dibe kadar batmış, gelecek dipsiz bir uçurum .. Dilsiz sağır ..

Her adım, her gün olamamisliklara gebe ..

Her gecen gün şaşırıyorum gördüklerim ve duyduklarıma .. Ve yaptıklarıma ..

Keşkelerim olmasın derim hep .. Ama artık yok öyle ..

Olacak bir insanın keşkeleri olacak ki unutmayacak dibine kadar batacak ..

Yetmez.. Hiç yetmedi ki ..

Sadece uyumak istiyorum .. Uzun uzun ..

Gözlerimi hiç açmadan, duymak istemiyorum kulagimdaki müziğimden başka..

Yalnız mutsuz ama mutlu hayatımı ben geri istiyorum ..

...