Bu kış çetin geçiyor..
Geçen kışta böylemiydi acaba... ?
Evet, böyleydi ama anımsayamıyorum.. Her gün bittikçe biraz uzaklaştıkça unutuyorum..
Ama o ağır koşullar hiç bitmiyor.. Gün geçtikçe dahada dolanıyor ayaklarıma..
Nefes alamıyorum.. Hissetmek istemiyorum..
Endişilerim var bir yığın, tomar halinde.. Tek tek okunmayı bekleyen kitaplarım gibi..
Neşeyle alıyorum fakat büyük bir isteksizlikle erteleyip kenarı iteliyorum...
Ne istiyorumm..? Ne istiyorsunuz benden..
Sadece unutmak istiyorum.. Mümkün mü ? Mümkün ol lüften, lütfen !!
Kasvetli, biraz soğuk.. Güneş bulutların ardına bir saklanıp bir ortaya çıkan bir gün..
Tıpkı içimdekiler gibi..
Mutlu bir cumartesi olur umarım ki herkes için.. Ee benim içinde...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder