27 Eylül 2012 Perşembe

Huzur'un kapısını gördünüz mü? Ben gördüm..


Kapı kapanmışsa bir kere, geri dönüş  varmıdır o kapıdan içeriye..
İster mi bunu kapıyı kapatmış olan..?
Peki ya ardına bakmadan çekip giden..?
Nedenler ve sonuçlar baki tutar mı hapsedilenleri o kapının ardında..
Gördüm.. İzledim kapının iki yanında olupta olamayanları..
Kapılar kapanır bazen açılmamak üzere..
Çekip gidilir hiç dönülmemecesine..
Hiç olmamamış varsayılır, diğer kapılar çalınır... Çalınır..
Döngüsel işte.. 
Dünyada böyle değilmi sürekli tekrarlamıyormu döngüsel hareketlerini.. Tüketmiyormu kendini.. Tükenmesine neden olmuyormu insanoğlu.. Herşeyi tükettiği gibi..
Beklemeli.. Kapatmamalı belkide.. 
Eskide olsa taşları, yıpranmışta olsa paspası... 
Kapatmamalı bence o tahta kapıyı..
Sevinmeli belkide eski diye paspası.. 
Yaşanmışlıkları, iyi kötü hiçbir anıyı silmeme adına olmalı bu seviç, bu hüzün.. Dökülmüş gözyaşı..

            Sevdiklerinize zaman ayırın... Sevdiğinizi söylemeyi ihmal etmeyin..
            Terkedilmiş bir ev gibi terk etmeyin sizde onları...
            Ben bu gece, bu evin kapısından gireceğim.. Olmak istediğini düşleyip öyle uyuyacağım... 
            Huzurlu bir uyku diliyorum...
t.a.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Copyright All Right Reserved ! Tuba Atamer !