Bir hayal gördüm dün gece..

Bir hayal gördüm dün gece..

Uçsuz bucaksız bir sahil, sen ve ben ile..

Hayal bu ya işte, uzun uzun yürüdük seninle, elele.. 

Uzun uzun sustuk sadece..

Gün hiç batmadı tekrar doğmak üzere..

Silmedi hiç elimdeki izi, gözlerinin içindeki beni..

Hayal gördüm dün gece..

Sımsıkı sarıldın ya hani bana, hayal işte..

Kokun sardı her yanımı..

Sen sarıverdi her yanı..

Hayal gördüm dün gece.. Sadece bir hayal..

Ilık esen rüzgarda savrulan saçlarımı, 

Gözlerini, kokusunu içine çekişi gördüm.. 

Özür dileyişini fısıldadın yine, inceden.. 

Gözlerinle sarılırcasına, kırılgan bir şekilde.. 

"Özür dilerim"

Hayal bu ya işte..

Bitmek yokmuş, gitmek yokmuş ya hani o sahilde,

Unutmak varmış, 

Sevmek varmış, 

Sen varmış ya, 

Biz varmışız ya hep olduğu gibi..

Hep orada duran o salıncak gibi..

Bir hayal işte..

Ruhuma dokunduğundan beri yaşadığım bir düş..

Belli belirsiz bir an..

Geride kalan bir kaç söz, bakış.. 

Kısacık bir an..

Kokun.. Unutmaya yüz tutan kokun..

Yoldan geçen herkes sen...

Herkes aynı kokar mı hiç?

Kokarmış meğerse insanın yaşadığı düşte..

Beklememek gibi bir şey işte bunları hissetmek...

Bir hayal gördüm dün gece...

Düşümün hayali... Hayal işte...

Aldırma sen, bilme..

Sen kimbilir hangi hayalin düşündesin.. 

"Öyle misin?" "Öylesin.."

Gitmek zor.. "Kalmak" daha zor.. 

Vedasız, sessizlikte sonsuzluk gibi kalmak daha da zor..

Bir hayal gördüm dün..

Vedasız vedanı, sessizliği gördüm.. Hayal işte..

Düşümün hayali..

Düşümün hayalini yaşayayım diye belkide.. 

Kalbimi unutmayayım diye..

Belki de .. 

Susayım artık diye.. 

Hayal kurmayayım diye...  

Belkide, öyle işte..

Bir hayal kayıp gitti, bitti işte...